به نامخداوند جان و خرد
با هم بخوانیم قسمتیاز شکایتنامه باستان، نامه نامور،شاهنامه فردوسی را (که رحمت برآن تربت پاکباد) که نماد فرهنگ ایرانی و دین بهی است وحکایت از باشکوه ترین زمانتاریخ ایران، که دست تقدیر آن را به زیر یوغ استعمارگران برد.
ودقیقن همانجا تاریخبرای ما تصمیم گرفت به قول پژمان بختیاری شاعر بزرگ معاصر در شعری بلند در استقبالاز فردوسی و خدمات او به تاریخ و زبان ایران نوشته :
چو رخشان چراغ بهیتار شد درفش کیانی نگونسار شد
فرومایگان برتری یافتند کهن سفلگانسروری یافتند
فسرده شد آنپرتو ایزدی درازی پذیرفت دست بدی
برای اینکه از شکایتفردوسی فاصله نگیریم ادامه این شعر را در مطلبی دیگر برایتان میگذارم.
چو بخت عرب بر عجمچیره شد همی بخت ساسانیانتیره شد
برآمد ز شاهانجهان را قفیز1 نهان شد زرو گشت پیدا پشیز
همان زشت شدخوب،شدخوب زشت شده راه دوزخپدید از بهشت
دگرگونه شد چرخ گردونبچهر ز آزادگان پاک ببرید مهر
به ایرانیان زار وگریان شدم ز ساسانیاننیز بریان شدم
دریغ آن سروتاج واورنگ وتخت دریغ آن بزرگیوآن فر وبخت
دریغ آن سروتاج و آنمهر وداد کهخواهد شدن تخت شاهی به باد
کزین پس شکست آید ازتازیان2 ستارهنگردد مگر بر زیان
چو با تخت منبر برابر شود همهنام بوبکر و عمر شود
تبه گردد این رنج هایدراز نشیبی دراز است پیشش فراز
نه تخت و نه دیهیمبینی نه شهر ز اختر همه تازیان راست بهر
ز پیمان بگردند وزراستی گرامی شود کژی و کاستی
رباید همی این از آنآن از این زنفرین ندانند باز آفرین
نهانی بتر زآشکارا شود دل مردمان سنگ خارا شود
شود بنده بی هنر شهریار نژاد وبزرگی نیاید به کار
به گیتی نماند کسیرا وفا روان وزبان ها شود پرجفا
از ایران وازترکوازتازیان نژادی پدید آید اندر میان
نه دهقان،همه ترکوتازی بود سخن ها به کردار بازی بود
نه جشن ونه رامش نهگوهرنه نام به کوشش ز هرگونه سازند دام
بریزند خون ازپی خواسته شود روزگار بد آراسته
زیان کسان از پی سودخویش بجویند ودین اندر آرند پیش
ز پیشی وبیشی ندارندهوش خورش نان کشکین وپشمینه پوش
چو بسیار ازاینداستان بگذرد کسی سوی آزادگان ننگرد
درباره این سایت